با تمام وجودم بخاطر وجود تو نازنینم سر به سجده میذارم

پسر عزیز و دوست داشتنی من ........

این دی ماه اولین سالیه که با تمام وجودم بخاطر وجود تو نازنینم سر به سجده میذارم و خدا رو بخاطر حضور تو همیشه عزیزم هزار بار شکر میکنم.... چرا که از روزی که نطفه تو همیشه عزیزمو تو وجودم حس کردم باورت کردم عاشقانه لگد هاتو ..تکونهاتو .. لمس کردم و بیصبرانه ثانیه ها رو به عشق در اغوش کشیدنت شمردم و اون لحظه ای که مشامم با عطر وجودت پر شد برای من نهایت زندگی و عشق بود وبس..... گریه کردی ..گریه کردم... خندیدی...خندیدم...نخوابیدی...نخوابیدم... راه رفتی دستای کوچولوی نازتو تو با عشق توی دستای خستم گرفتم با تو بودم ...هستم... و خواهم بود تا همیشه.... دردانه ام راه زیادی در پیش داریم ........تنها و تنها آرزویم به ثمر رساندن گل زیبای وجود توست ...از خداوند مهربون سلامتی و توانایی میخوام که به لطفش بتونم بهترینها رو برای تو که زیباترین هدیه خدایی هدیه کنم........ پس عزیزکم بخند ... لذت ببر و زندگی کن و تا زمانی که پاهایم توان ایستادن دارن به من تکیه کن که مادر چون کوهی در پشت توست........
دلبندم در کنار تمام این بهترینها که فقط ذره ایش رو تونستم روی کاغذ بیارم فقط یک خواسته دارم....... (میخواستم ازت بخوام که وقتی گل وجود نازنینت به ثمر نشست تنهایم نذار... پشتم باش...و دستم رو بگیر..... اما نه.................. من مادرم و مادر یعنی عشق... یعنی صبر یعنی گذشت.........)

پس جمله ام رو به این شکل اصلاح میکنم: عزیزم.. دردانه ام... در کنار تمام این بهترینها که فقط ذره ایش رو تونستم روی کاغذ بیارم فقط یک خواسته دارم.......زندگی کن....زندگی کن .....زندگی..........